Jest to czynny wulkan położony w południowej części Islandii, na wschód od Rejkiawiku, w łańcuchu wulkanów ciągnącym się niemal 30 km. Posiada wtórny szczelinowy krater, osadzony równolegle na długiej szczelinie, z której podczas erupcji wydobywają się lawa i popioły. Należy wiedzieć, że ten wulkan zbudowany jest ze skał bazaltowych i andezytowych. Wzmianka o pierwszej erupcji w czasach historycznych pochodzi z 1104 roku. Zanotowano od tej pory kilkadziesiąt epizodów aktywności Hekli, z których najbardziej katastrofalne były wybuchy w 1300 roku, kiedy popioły wulkaniczne pokryły 2/3 wyspy, oraz na przełomie 1947 i 1948, kiedy erupcja doprowadziła do pokrycia olbrzymiego obszaru lawą i popiołami, a fluorowe wyziewy zatruły trawę stanowiącą paszę dla wielkich hodowli owiec. Spowodowała również powódź i zmieniła wygląd oraz wysokość wulkanu, którego wierzchołek z 1447 metrów powiększył się do 1502 metrów, aby ustabilizować się na dzisiejszym poziomie 1491 metrów. Warto dodać, że ostatnia erupcja miała miejsce w 2000 roku.
